Och, jak tańczy ta stokrotka, balet nieba, ziemi , słońca, w rytm muzyki ciepłej wiosny, w którą się blask szczęści wplątał. Odpowiedz

Wierzę w świat jak w stokrotkę, Bo go widzę. Lecz nie myślę o nim, Bo myśleć znaczy nie rozumieć... Świat nie powstał po to, byśmy o nim myśleli (Myśleć to mieć chore oczy), Ale żebyśmy nań patrzyli i akceptowali go. Nie mam filozofii, mam zmysły... Jeśli mówię o Naturze, to nie dlatego, że wiem, czym jest, Tylko dlatego, że ją kocham, i kocham ją właśnie dlatego, Bo kto kocha, nigdy nie wie, co kocha, Ani nie wie, dlaczego kocha ani co to znaczy kochać... Kochanie to wieczna niewinność, A jedyną niewinnością jest tylko niemyślenie Odpowiedz

Małe radości i szczęśliwości,są iskierkami dnia codzienności... Pozytywni.pl Odpowiedz