I cmentarz umiera. Po śmierci – staje się warstwą geologiczną. Odpowiedz

"Pamiętaj do nieba zabierzesz tylko wspomnienia....." Odpowiedz

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych. Odpowiedz

Na cmentarzu płomyki złote i groby w chryzantemach. Ludzie przyszli tu z myślą o tych, których już nie ma. Wspominają drogie imiona, zasłaniają lampki przed wiatrem, dla tych bliskich wieńce zielone i bukiety jesienne pełne kwiatów. Odpowiedz

"Są takie miejsca pełne spokoju i powagi gdzie szumią stare drzewa nad mogiłami Utrudzeni przez życie nasi bliscy, ukochani..." Odpowiedz

Nie czekajcie, ja nie wrócę.....nie spieszcie się, ja poczekam..... Odpowiedz

Pójdziemy ra­zem na cmen­tarze, zno­wu połączą się dwa światy, idąc aleją wszys­cy w parze, za­pali­my znicz... złożymy kwiaty. Odpowiedz

Męczymy się tylko kilkadziesiąt lat, a każą nam odpoczywać wiecznie. Odpowiedz

Cmen­tarz pachnie smut­kiem, żalem i wy­lany­mi łzami. ( Z Neta) Odpowiedz

Ten, kto trzyma się kurczowo życia, może zginąć wraz z nim. -Stanisław Jerzy Lec Odpowiedz

A choć ich życia płomień zgasł, To myśli o nich Są przecież w nas. (...) - Maria Czerkawska Odpowiedz

Już niedługo nadejdzie ten dzień, gdy pójdziemy wszyscy do tych miejsc, gdzie niejednemu przypomną się dawne, minione bezpowrotnie czasy i niejednemu łezka w oku zabłyszczy... Odpowiedz

Padały liście z cmentarnych gałązek Szeptały powieść o dawnych żałobach, A jam raz pierwszy obaczył z Powązek Ojczyznę moją całą w grobach... w grobach... Artur Oppman. Odpowiedz

Biada żywemu, który umarłego znieważy, zrani jego miłość własną, obrazi jego honor. Umarli są zazdrośni i mściwi. Nie boją się nikogo i niczego, razów ani ran, ani przeważającej liczby wrogów. Nie boją się nawet śmierci. Odpowiedz

Nie boję się w nocy na cmentarzu. Boję się w dzień na stadionie. /Valeriu Butulescu/ Odpowiedz

A gdy już dzwo­ny żałob­ne umil­kną, a wszys­cy za­pomną o tobie, nie czynów twych wiel­kość, lecz miłość ka­mień od­su­nie przy grobie... Odpowiedz