Z ok­ruchów cza­su chleb żywo­ta ludzkiego zbudowany, raz tępym nożem kro­jony, zaś in­nym dżemem sma­rowa­ny, choć ja­ki byłby czer­stwy i wstyd wśród ogółu zwykł przysparzać, nikt nie ma pra­wa człeka poróżnić, a tym bar­dziej obrażać Odpowiedz

Nadzieja jest jak cukier w herbacie. Jeżeli nawet jest jej mało to i tak wszystko osłodzi Odpowiedz

Każdy upa­dek (pop­rzez upokorzenie) poz­wa­la nam le­piej zro­zumieć dru­giego człowieka. Odpowiedz

nig­dy nie poz­na­lam czlo­wieka le­piej niz jak w pier­wszej se­kun­dzie spoj­rze­nia mu w oczy . Odpowiedz