"Ja, Jan, ujrzałem: oto biały obłok – a siedzący na obłoku, podobny do Syna Człowieczego, miał złoty wieniec, na głowie i w ręku ostry sierp. I wyszedł inny anioł ze świątyni, wołając głosem donośnym do siedzącego na obłoku: «Zapuść twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi". Ap 14, 14-20 Odpowiedz

Prawdy anioła to: Ufa­my z wiarą w to, że ktoś się zmieni - upa­dek z pre­medy­tacją. Ufa­my bez­wa­run­ko­wo, ko­muś - upa­dek z zaskoczenia. Odpowiedz

Dla mnie już na­wet nie jes­teś człowiekiem aniołem , tyl­ko od­bi­ciem w lus­trze z pus­tym spojrzeniem. Odpowiedz