Promienisty blask słońca w lesie. Odpowiedz

Buduję Kokon z Wiatru Buduję kokon z wiatru w oku cyklonu cisza utuli rozedrgane myśli podzielę przestrzeń błyskawic śmiechem bo ja i ty nie znaczy my Każde z nas inną podążą drogą innym służy bogom za późno odnalezieni odnajdujemy wspólną przestrzeń na styku obcych światów naznaczeni czasem milczymy słowa ranią najmocniej Niepokorny kupidyn ustrzelił nas dla zabawy wiatrom powierzając lot strzał Twój i mój to dwa życiorysy na wspólny brak nam odwagi błyskawicami chwile razem Odpowiedz

Nawet tracąc wszystko... człowiek ma tę siłę, żeby zrobić chociaż wątły krok do przodu. Odpowiedz