Siedzę na ławce w parku, wtulona we własne myśli, tak pięknie tu i spokojnie, drzewa kolorem rozbłysły. Odurzona zapachem jesieni, przymykam oczy na chwilę. A myśli już we mnie wirują, jak kolorowe motyle. Odpowiedz

Prze­mie­rza­li ko­lejną z dróg pok­rytą różno­bar­wny­mi liśćmi. Nieraz brakło im tchu i osłab­li, przeżyli ze sobą dziesiątki lat i zim. Set­ny raz z rzędu idą przez park na­dając mu ko­lorów nie puszczając swych dłoni. Nikt nie zna imion pa­ry sta­ruszków choć nie je­den na­zywa ich wiarą i nadzieją w miłość, tą wieczną. Odpowiedz

Romantyczna kolacja i milion róż to nie dla mnie. Wystarczy mi ławka w parku, Twoja obecność i poczucie, że coś dla Ciebie znaczę. Odpowiedz

Usiądź odpocznij zrelaksuj się popatrz ile jest piękna wokół. Odpowiedz

Nastolatków miłość. Wyznali ją sobie w parku na spacerze: Ona - że chce z nim chodzić, On - że chce z nią leżeć... Odpowiedz

Przynajmniej raz w roku odwiedź miejsce, w którym cie jeszcze nie było i idź dalej nie oglądając się za siebie. Odpowiedz