Życie jest jak tramwaj – czasami trzeba wysiąść na przystanku, żeby móc wsiąść do innego. Odpowiedz

Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. Danuta Szaflarska Odpowiedz

Jedzie pociąg z daleka, na nikogo nie czeka... Odpowiedz

Nie żyj przeszłością. Żyj chwilą. Odpowiedz

Jesienią malowane. Odpowiedz