Cisza ukwieconej majowej łąki, każe mi śpiewać w imieniu tej ciszy, czerwone maki i białe stokrotki, może mój śpiew ktoś usłyszy. A może tylko przydrożna wierzba, co milczy chyba już że sto lat, zapisze na liściach moją melodię, by letni wiatr nutek tych nie skradł. Odpowiedz

Gdy do mnie mówisz, świat kwitnie wiosną. Gdy do mnie milczysz, niebo się otwiera.Jesteś mym światem kwitnącym radością i jesteś niebem mojego pragnienia. Odpowiedz

Poprzez ludzkie dzieje, poprzez świata drogi, człeka spotyka radość, jak i trudu progi. Więc krzyczmy niczym kwiat przy owocni. Co nas nie zabije, po stokroć wzmocni! Odpowiedz