I rozpryskują krople wody W marmurowej fontannie, Ściekają na ogrodowe ścieżki. Kapanie nigdy nie ustaje. Czy pod moją sztywną suknią Jest miękkość kobiecej kąpieli w marmurowym basenie, Basenie pośrodku żywopłotu, który rozrósł się Tak gęsto, że nie widać ukrytego w nim kochanka, Ale ona domyśla się, że jest blisko I ślizga się wzrokiem Po wodzie, którą głaszcze droga Dla niej dłoń. Czymże jest lato w pięknej brokatowej sukni! Chciałabym zobaczyć je, jak leży na kopcu ziemi. Całe różowo i srebrzyście skręcone. Odpowiedz

Iskry wezmę od słońca, radość z kropel fontanny, bo w dzień przecież czarują szumem swym nieustanny... Jeszcze drobinki błękitu wplotę cichutko w me słowa... - Pieśń poranna dla Ciebie jest już prawie gotowa. ... Jeszcze śpiew ptaków chwycę, zaplotę w ciepłą całość, by dzień wiodąc szczęśliwie zasłużył na pochwałę... Odpowiedz